دستمایه های ارزشمند داستانی قزوین به فراموشی سپرده شده است - وبلاگ وبساز

به گزارش وبلاگ وبساز، به گزارش خبرنگار خبرنگاران در قزوین، بابک سبحانی نژاد نویسنده قزوینی در میزگرد مجازی ادبیات داستانی در قزوین که با اجرای مهدی خلیلی، نویسنده، برگزار گردید، گفت: امروز مسئله ساختارمندی در نوشتار به یک چالش در حوزه ادبیات و به خصوص ادبیات داستانی تبدیل شده است.

وی اعلام کرد: در بسیاری از آثار منتشر شده در جهانی امروز ما با مسئله ساختارمندی روبرو هستیم، همین کوشش نویسندگان جوان برای ساختارشکنی و غیرساختارمند حرکت کردن در موضوع داستان موجب شده است تا بعضی از آثار ادبی نتواند آن طور که شایسته است مورد استقبال عموم واقع گردد.

نویسنده باید راستا روشنی برای داستان روایت کند

سبحانی نژاد گفت: نکته ای که در مورد حرکت شخصیت در داستان وجود دارد این است که گاهی نویسنده هم نمی داند که اصلا شخصیت داستان قرار است به کجا برسد. گاهی شخصیت اصلی داستان فقط قرار است احتیاجهای اصلی خود را تأمین کند ولی جای دیگری هست که داستان ما بازخورد رفتاری است و واکنش ها و نوع رفتارها برای آن اهمیت دارد.

وی عنوان نمود: به طور مثال در فیلم های اکشن شما درگیر واکنش ها هستید و این واکنش ها جذابیت ایجاد می نماید چراکه تماشاگر از ابتدا می داند که شخصیت پیروز می گردد اما راستا رسیدن و فعل و انفعالات اجرا شده برای رسیدن به مرحله نهایی داستان مورد اهمیت است، اما گاهی داستانی می نویسیم که بناست شخصیت اصلی دچار تغییر گردد و این نگرش و تغییر در مخاطب نیز اتفاق می افتد که در بعضی از موارد نیز بسیار پسندیده و مورد استقبال مخاطبین هست.

این نویسنده قزوینی یادآور شد: رسیدن یا نرسیدن در داستان اصلا مهم نیست ولی در روایت مهم حرکت به سمت رسیدن است، گاهی ممکن است در بین داستان هدف و انگاره تغییر کند و ماجرای اصلی با تغییری شگرف و زیبا به داستان روایت بخشد.

سبحانی نژاد اضافه کرد: متأسفانه گاهی در خیلی از موارد هست که نویسنده بدون شناخت و تصویر روشن از ماجرای اصلی منطق ها را به هم می ریزد و مدعی کار نو و ساختار شکنی است اما در تمام جهان اتفاقا نویسنده ای که همه ابعاد ساختارمندی را می شناسد، بعد از فرآیند هنجارشکنی و آشنایی زدایی وارد مرحله روایت می گردد.

غیرساختارمندی آفت ترجمه و جهانی شدن آثار است

این پژوهشگر و نویسنده قزوینی یادآور شد: افرادی مثل صادق راهنمایی و صادق چوبک به شدت به ساختار وفادارند، ساختارمند می نویسند از این رو ابتدا و انتهای داستان و ورود به موقع شخصیت ها نیز به خوبی قابل مشاهده است. در این حوزه آقای دولت آبادی نیز چنین آثاری دارند و می توان آثار این افراد را به ساختارمند بودن شناخت.

سبحانی نژاد توضیح داد: امروز ما می بینیم بعضی ها در نویسندگی نابغه هستند ولی ساختارمندی ندارند و در ترجمه آثارشان نیمی از جذابیت محتوای آن از بین می رود، چرا که هر چیزی قابل ترجمه نیست و محتوا و ارزش کار از بین می رود.

وی گفت: داستان هایی پیروز هستند و جهانی می شوند که می توان آن را به زبان های مختلف ترجمه کرد و این حرکت و پویایی داستان برای ترجمه به یک چالش و احتیاج جدی در حوزه ادبیات داستانی تبدیل شده است.

این نویسنده قزوینی اضافه کرد: امروز شما داستانی جهانی از یک نویسنده ایرانی می بینید به اسم ماهی سیاه کوچولو که صمد بهرنگی آن را نگاشته است. این داستان به خیلی از زبان ها برای بچه ها ترجمه شده است و خیلی از مفاهیم داستان عینی است و کاملا تحرک در داستان وجود دارد. این در حالی است که خیلی از داستان های ایرانی که توسط نویسندگان با سواد ما نگاشته شده است، در عین اینکه داستانی عالی و آهنگین زبانی است، اما قابل ترجمه به زبان دیگری نیست و قابل درک نیست، در نهایت این آثار جایی در بازارهای جهانی و میان مخاطبان گسترده جهانی ندارد.

وی عنوان نمود: نویسنده در نگارش داستان باید توجه داشته باشد داستان پویایی و حرکت خود را از دست ندهد و ارزشمندی محتوا در مراحل مختلف ترجمه مورد آسیب قرار نگیرد.

بحران هویت مندی در قزوین جدی است

این پژوهشگر قزوینی اضافه کرد: برای اینکه بدانیم شرایط فراوری آثار ادبی و هنری در استان قزوین چطور است، بهتر است بپرسیم بازار کار نویسندگان استانی چگونه است چرا که وقتی در استان بازار کار برای نویسنده فراهم نیست، نویسندگان و فراوریکنندگان آثار هنری ما به پایتخت پناه می برند.

سبحانی نژاد یادآور شد: امروز بسیاری از نویسندگان و هنرمندان ما از روایت داستان های استانی خجالت می کشند، چرا که در قزوین جایی برای هنر و هنرمندی باقی نمانده است. امروز وقتی در جستجوی بسیاری از هنرمندان قزوینی هستیم، ردپای آنها را در پروژه های عظیم در پایتخت می بینیم چرا که هنرمندی که در شهر خود از نظر معیشت تامین نگردد، ناچار به مکانی برای کار و زندگی بهتر پناه می برد و امروز تهران این همسایه استان ما پناهگاه بسیاری از هنرمندان و نویسندگان استان شده است.

این نویسنده قزوینی گفت: این در حالی است که اگرچه قزوین جزء شهرهای پردرآمد و غنی در حوزه اعتبارات نیست اما با این وجود هم اعتبارات کلانی در بخش های فرهنگی هزینه می گردد که متاسفانه سهم هنرمندان و نویسندگان استان از این نزدیک به صفر است. شاید اگر همین اعتباراتی که هر سال در حوزه بنر و اقدامات ظاهری فرهنگی هزینه می گردد، در حوزه نگارش کتاب و ادبیات داستانی هزینه می شد، تاثیرات بیشتری بر بدنه جامعه و هویت مندی در بین مردم داشت.

وی گفت: هویت مندی امروز به یک چالش جدی در استان قزوین تبدیل شده است و در عناوین مختلف می توان ترکش های این مسئله را مشاهده کرد.

دستمایه های ارزشمند داستانی قزوین به فراموشی سپرده شده است

این نویسنده قزوینی اعلام کرد: امروز پزشکان، نویسندگان و بازیگران قزوینی ما حتی دوست ندارند که ریشه خود را بشناسند در حالی که هویت مندی مهم ترین ابزار توسعه است و قطعا کسی که ریشه و هویت خود را نشناسد نمی تواند در عرصه فرهنگ پیروز عمل کند.

سبحانی نژاد توضیح داد: غنی شدن فرهنگ قطعا در گرو حمایت از تمدن است و ما نیز که در شهری با تمدن بالا و سرزمینی متمدن زندگی می کنیم، احتیاجمند این هستیم که به قزوینی بودن خود افتخار کنیم و در مقوله فرهنگ، نوشتن و تحقیق از این دارایی خود بهره بگیریم.

وی گفت: ما هزاران داستان در تاریخ 7 هزار ساله قزوین داریم، قطعا سرزمینی که سابقه یکجانشینی 7 هزار ساله و تمدنی غنی را پشتوانه خود دارد، آبستن هزاران داستان از دل این تمدن هاست و دست مایه های بسیاری نظیر آب انبارها، مساجد تاریخی، کاروان سراها و حوادث تاریخی ارزشمند نظیر تاج گذاری شاه طهماسب در قزوین می تواند مورد استفاده هنرمندان قرار گیرد.

سبحانی نژاد یادآور شد: 2 شاه ایران و چند شاهزاده در امامزاده حسین قزوین مدفون هستند که حتی هنرمندان استان که احتیاج است با تمدن و هویت ما آشنا باشند، نامی از این افراد نمی دانند.

وی گفت: اگر بخواهیم صادقانه صحبت کنیم، اگرچه ادبیات داستانی در سرزمین ما قدمت طولانی مدت ندارد اما در جهانی امروز نویسندگان برجسته ای در استان و کشور ظهور نموده اند که با حمایت مسئولین و ایجاد انگیزه برای فعالیت می توان روزهایی روشن برای این حوزه در استان ایجاد کرد.