منطقه ای جدید در کهکشان راه شیری کشف شد - وبلاگ وبساز

به گزارش وبلاگ وبساز، ستاره شناسان منطقه ای جدید در کهکشان راه شیری یافتند که مملو از ستاره های آبی روشن است که در شرف انفجار هستند.

به گزارش گروه فناوری وبلاگ وبساز، محققان در حال تهیه دقیق ترین نقشه از بازو های مارپیچی کهکشانی در همسایگی ما از طریق تلسکوپ گایا (Gaia) آژانس فضایی اروپا بودند که این منطقه را کشف کردند و آن را در مقاله ای جدید گزارش کردند.

این منطقه که در میان بازوی شکارچی (Orion Arm) (جایی که منظومه شمسی ما واقع شده است) و صور فلکی پرسئوس (Perseus) واقع شده است، کمربندی میان دو بازوی مارپیچی است و مملو از ستارگانی عظیم، سه برابر خورشید، با رنگی آبی و حرارتی بالاست.

این ستارگان که دانشمندان آن ها را به دلیل عظیم و آبی بودن OB می نامند، نادرترین، داغ ترین، کم عمرترین و عظیم ترین ستاره های کهکشان هستند.

واکنش های شدید هسته ای که درون آن ها رخ می دهد آن ها را شش برابر بیشتر از خورشید داغ می نماید و انفجار های عظیمی که به عمر آن ها سرانجام می دهد و ابرنواختر نامیده می گردد باعث پخش شدن عناصر سنگین که برای ایجاد حیات پیچیده ضروری هستند در سراسر کهکشان می گردد.

مایکل آنجلو پانتالئونی گونزالس (Michelangelo Pantaleoni González)، یکی از نویسندگان این مقاله و محقق مرکز اخترزیست شناسی اسپانیا به لایو ساینس گفت: ستاره های OB بسیار نادر هستند و در کهکشانی با 400 میلیارد ستاره شاید تعداد آن ها کمتر از 200 هزار عدد باشد؛ و از آنجا که آن ها مسئول فراوری بسیاری از عناصر سنگین هستند می توان آن ها را فراهم نماینده مواد شیمیایی کهکشان دانست و به لطف از بین رفتن چنین ستارگانی مدت ها قبل، ژئوشیمی کره زمین به اندازه کافی پیچیده شد تا بیوشیمی به وجود بیاید.

به گفته محققان: هر کجا که ستاره های آبی یافت شوند، آن مناطق فعال ترین و زنده ترین مناطق کهکشان هستند.

محققان نقشه ستارگان را با اندازه گیری فاصله آن ها تا زمین با استفاده از روشی به نام اختلاف منظر ستاره ای تهیه کردند.

با مقایسه قرارگیری ستاره ها از جهات مختلف در طول گردش زمین به دور خورشید، محققان توانستند فاصله آن ها را اندازه گیری نمایند.

با استفاده از این روش به همراه اطلاعات به دست آمده از تلسکوپ گایا، این گروه نقشه ستارگانی در فاصله ای فراتر از هر نمودار دیگری در مکانی که تصور می شد خالی باشد، ترسیم کردند.

پنتالئونی می گوید: بعد از ماه ها کار پیروز شدیم این نقشه زیبا را برای اولین بار ببینیم. من حس کاوشگری در عصر روشنگری را داشتم که اولین نقشه دقیق دنیا را مشاهده می نماید، اما در مقیاسی دیگر. من با دیدن گستردگی کهکشان های اطراف احساس کوچک بودن می کنم.

دانشمندان با مشاهده حرکت این ستاره ها در یک جهت تعیین و یکسان اثبات کردند که این منطقه تازه کشف شده بخشی از دیسک کهکشانی مارپیچی است که بیشتر مواد کهکشان ما را تشکیل می دهد و یک مجموعه تصادفی هم محور از ستاره ها نیست.

آن ها همچنین فهمیدند که با آنالیز مکان قرارگیری این ناحیه که در بالای دیسک کهکشانی واقع شده است می تواند اطلاعاتی در خصوص گذشته کهکشان شیری در اختیار ما قرار دهد.

هدف بعدی محققان ترسیم نقشه هایی دیگر از ستاره های آبی است که به یافتن اطلاعات بیشتر در خصوص ساختار کهکشان مان به ما یاری می نماید.

محققان یافته های خود را در تاریخ 19 مارس در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر کردند.