فصل گل های نرگس در کازرون، راهنمای سفر به شهر آبشارها - وبلاگ وبساز

به گزارش وبلاگ وبساز، آبشاری که با نام حکیم باشی در کازرون وجود دارد، فصلی است و جریان اصلی خود را از آبان ماه آغاز نموده و بسته به میزان بارندگی تا اردیبهشت ادامه می دهد. ارتفاع این آبشار حدوداً 25 متر بوده و احتمالاً سرچشمه های آن از منطقه ماهور است. حرکت سیل آسا و شدت جریان این آبشار (به خصوص در اواخر زمستان) موجب به وجود آمدن حوضچه های بسیار زیبا و نادری در پایین دست خود شده است. آبشار حکیم باشی از بین دو کوه به پایین سرازیر شده و آب آن به مناطق کم ارتفاع تر حرکت نموده و سپس به تدریج در دل زمین نفوذ می نماید.

چگونه برویم؟

اگر از کازرون به طرف بوشهر حرکت نموده و جهت خود را در فاصله 15 کیلومتری کازرون در منطقه سه راه بوشهرـ کازرون ـ شیراز (راهدار) به طرف قائمیه ادامه دهید، پس از طی حدوداً 5 کیلومتر به روستای تُل کوشک می رسید. اگر از بومیان این روستا سراغ جاده آبشار را بگیرید، جاده آسفالته ای را به شما نشان می دهند که پس از طی مسافت 1 تا 5/1 کیلومتری در این جاده وارد جاده خاکی می شوید که شما را به روستای حکیم باشی راهنمایی می نماید. از جاده اصلی تا روستا حدوداً 3 تا 4 کیلومتر فاصله است. خانه های روستای حکیم باشی (اولین روستا در سمت چپ جاده) را که دیدید، اگر به سمت راست خود نگاه کنید، مجموعه ای از کوه تپه هایی را می بینید که تقریباً در مرکز از ارتفاع آنها کاسته شده است. اگر جهت خود را به طرف این قسمت و به وسیله جاده ای که به خط انتقال لوله گاز و پس از آن به باغ ها می رسد، ادامه دهید، جهتی مال رو که به آبشار منتهی می گردد را خواهید دید.

اگر قرار است برای دیدن آبشار فصلی حکیم باشی سری به کازرون بزنید، بهتر است فقط به دیدن این آبشار بسنده نکنید؛ چون کازرون علیرغم اینکه کمتر درباره اش گفته شده اما جاهای دیدنی جالب اعم از اماکن تاریخی و آثار باستانی و جاذبه های طبیعی کم ندارد.

برای مثال غار شاپور در انتهای تنگ چوگان در دل کوه و در ارتفاع نزدیک به 800 متری از سطح زمین قرار گرفته و به واسطه قرارگیری مجسمه شاپور در دهانه آن به غار شاپور معروف شده است. این مجسمه یکی از شاهکارهای پیکرتراشی ایران باستان است که بعد از گذشت نزدیک به 1700 سال هنوز در جای خود باقی مانده و آسیبی جدی به آن وارد نشده است. مجسمه شاپور تنها مجسمه سنگی به جای مانده از دوران باستان است که نزدیک به 6 متر ارتفاع دارد. غار کله کفتری غار دیگری است که در ارتفاعات جنوب شرقی قائمیه از توابع شهرستان کازرون و مشرف به روستای الیاس آباد واقع در کوهی به نام سیبکی در نزدیکی غار شاپور واقع شده است. این غار در زبان محلی با نام کِل کَموتَری به معنی جا و لانه کبوتر خوانده می گردد، زیرا در گذشته تعداد زیادی کبوتر در غار لانه داشتند که متأسفانه امروزه به دلیل شکار بی رویه، جمعیت آن ها بسیار کاهش یافته و تا حد انقراض پیش رفته است.

نرگس زارهای کازرون بی شک از زیباترین جاذبه های طبیعی و دیدنی این شهر هستند. سالانه هزاران کیلو گل نرگس از این شهر به کشورهای خارجی به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می گردد. برای دیدن این گل های نرگس فعلن وقت دارید. می توانید اواخر دی ماه تا اواسط بهمن ماه به کازرون بروید و این زیبایی را در آنجا ببینید.

روستای دوان در دو فرسخی شمال کازرون در ناحیه ای کوهستانی با آب وهوایی مطبوع و دلنشین قرار گرفته است. این روستا را به ماسوله استان فارس می شناسند، زیرا خانه های این روستا نیز مانند روستای ماسوله به صورت پلکانی ساخته شده، به طوری که حیاط یک خانه، بام خانه زیرین است. قلعه دختر کازرون در ارتفاعات کوه های دوان و مشرف به روستای دوان هم از جمله دیدنی های این منطقه است.

در این زمینه بخوانید

سفر به دره گاهان؛ آبشاری در دل کویر

راهنمای سفر به کول فرح ایذه؛ گذری به پنج هزار سال تمدن

دریاچه پریشان بزرگترین و زیباترین دریاچه آب شیرین کشور در 12 کیلومتری جنوب شرقی کازرون قرار گرفته است. آب دریاچه پریشان بیشتر از بارش های سالانه تامین می گردد و بیشترین مساحت خود را در اردیبهشت ماه پیدا می نماید. همچنین اگر در زمستان به دیدن این دریاچه بروید، می توانید از 502 نوع پرنده با بیش از 100 گونه دیدن کنید.

شهر تاریخی بیشاپور از بزرگترین شهرهای دوران ساسانی به شمار می رود که در زمان خود با شهرهای مهم دنیا نظیر بیزانس و انطاکیه برابری می نموده است. بیشاپور در فاصله 23 کیلومتری شمال غربی کازرون در نزدیکی رودخانه شاپور قرار گرفته است. این شهر به خاطر نزدیکی به سواحل جنوبی خلیج فارس برای ساسانیان از اهمیت زیادی برخوردار بوده است. امروزه این شهر به دلیل حجاری ها، نقوش برجسته ای که از دوران ساسانیان در آن به یادگار مانده و معبد آناهیتا، دارای اهمیت فراوانی است.